تاثیر انواع حلال بر خشکایی رزین آلکید

۱۴۰۱/۷/۴

مقدمه

بنابر تعریف، حلال ها، سیالاتی هستند که در شرایط متعارف (دمای استاندارد 25درجه سانتیگراد و فشار یک اتمسفر) مایع و فرار بوده اند و قادر هستند مواد دیگر اعم از مایع و یا جامد را در خود، بدون تغییر ساختار شیمیایی حل کنند. اجزا یک محلول به روش های مکانیکی (فیلتر و صاف کردن، ته نشینی و …) قابل جداسازی از یکدیگر نیستند و تنها از طریق استخراج (Extraction)، تقطیر (Distillation) و جذب در سطح (Adsorption) امکان جداسازی آن ها وجود دارد.

انواع حلال ها

حلال­ ها با توجه به ساختار شیمایی به گروه های زیر تقسیم می شوند:

  • حلال ­های الکلی  (متانول، اتانول، ایزو پروپیل الکل و…)
  •  حلال ­های کتونی ( استون، متیل اتیل کتون، متیل ایزو بوتیل کتون و…)
  •  حلال ­های اتری ( دی اتیل اتر، دی ایزوپروپیل اتر و… )
  •  حلال های استری ( متیل استات، اتیل استات، نرمال بوتیل استات و…)
  •  حلال های هیدروکربنی آروماتیک و آلیفاتیک ( بنزن، تولوئن ، زایلن، وایت اسپریت و…)

هریک از حلال های نام برده شده با توجه به ساختار شیمیایی دارای ویژگی های متفاوتی می باشند که از مهمترین آن ها می-توان به نقطه جوش، دامنه جوش، گرمای تبخیر، نقطه اشتعال، میزان خوردگی فلزات و … اشاره کرد.

انواع حلال های مهم و مورد استفاده در صنعت تولید رزین آلکید

از جمله حلال هایی که در تولید رزین های آلکید مورد استفاده قرار می گیرد، می توان به وایت اسپریت (White Spirit)، زایلن (Xylene) و تولوئن (Toluene) اشاره کرد. در جدول ذیل خواص تقریبی این سه حلال نشان داده شده است:

تاثیر انواع حلال ها بر خشکایی رزین آلکید

با توجه به ساختار شیمیایی رزین آلکید، حلال مورد مصرف در این رزین ها تغییر می کند. برای مثال در رزین های بلند روغن که طول روغن بیشتر از 55 درصد دارند، حلال های آلیفاتیک مانند وایت اسپریت مناسب می باشد و برای رزین های با طول روغن کمتر از 55 درصد که در گروه های متوسط روغن و کوتاه روغن قرار دارند، حلال های آروماتیک مانند زایلن و تولوئن بهترین گزینه از نظر حلالیت می باشند.

تاثیر نوع حلال بر خواص رزین های آلکید

انتخاب درست یک حلال از عوامل مهم تولید رزین آلکید و یا تولید رنگ حاصل از آن می باشد که بر خواص مهم محصول نهایی مانند ویسکوزیته، قلم خوری و زمان خشک شدن بسیار موثر است. اما در بین خواص اعلام شده، تاثیر نوع حلال بر زمان خشک شدن (خشکایی) بسیار مهم و قابل توجه می باشد.

فرآیند خشک شدن فیلم حاصل از رزین به دو روش فیزیکی و شیمیایی انجام می شود. در خشک شدن فیزیکی، فرآیند با تبخیر حلال و در روش شیمیایی فرآیند حاصل واکنش بین رزین و هاردنر است که نتیجه آن سخت شدن رزین می باشد. در اشکال زیر می توان فرآیند خشک شدن فیزیکی و شیمیایی را مشاهده کرد.

2-تاثیر انواع حلال ها بر خشکایی رزین آلکید
2-تاثیر انواع حلال ها بر خشکایی رزین آلکید- 3د

اما در خشک شدن فیزیکی می توان نقش حلال را بسیار پررنگ تر دید. در این روش تشکیل فیلم خشک، صرفاً نتیجه خارج شدن حلال از فیلم تر است که نقطه جوش حلال ها، بسیار نقش تعیین کننده ای را ایفا می کند. همانطور که در جدول فوق قابل مشاهده است، تولوئن نسبت به زایلن و وایت اسپریت به علت داشتن نقطه جوش پایین تر، سرعت تبخیر بالاتری دارد؛ در نتیجه، فیلم حاصل از حلال تولوئن سریع تر خشک خواهد شد. پس از آن، به ترتیب فیلم های حاصل از حلال های زایلن و وایت اسپریت سرعت خشک شدن بالاتری را دارا می باشند.

شرکت رزیتان یکی از تولید کنندگان رزین های آلکید در کشور می باشد که سعی کرده است تا با توجه به خواسته های مشتریان خود تغییرات نوع حلال رزین ها را با حفظ کیفیت خواص انجام و نیاز بازار داخل و خارج از کشور را برطرف سازد.

مطلب قبلی
رزین های اکریلیک پایه آبی
مطلب بعدی
اسید های چرب و کاربرد آنها در صنعت